جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک چیست؟ | جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک درواقع همان سروما یا جمع شدن مایع زیر پوست در همان قسمتی است که لیپوماتیک انجام شده است. |
آیا سروما یا جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک خود به خود از بین می رود؟ | بسیاری از عوارض ظاهر شده بعد لیپوماتیک بعد از عمل به تدریج ناپدید خواهند شد اما گاهی سروما در حالت شدید نیاز به تخلیه دارد. |
آیا گن های فشاری از جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک جلوگیری می کنند؟ | بله |
علائم خطر سروما کدام است؟ |
|
درمان های از بین بردن سروما |
|
سروماها در کجا تشکیل می شوند؟ |
|
سروما مجموعه ای از مایع (مایع لنفاوی) در ناحیه ای است که لیپوماتیک در آن قسمت انجام شده است. سرم قسمت مایع زرد رنگ خون است که پس از حذف گلبول های قرمز (که اکسیژن را به بافت های بدن منتقل می‌کنند) و گلبول های سفید خون (که با عفونت ها مبارزه می‌کنند) باقی می ماند. جمع شدن مایع معمولا پس از لیپوماتیک ایجاد می شود. جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، عارضه جدی نیست.
جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، بدون درمان، به آرامی طی چند هفته تا چند ماه بعد از عمل برطرف می شود. اما ما ترجیح می دهیم برای جلوگیری از خطر عفونت و همچنین برای کمک به بهبود پوست به بهترین شکل ممکن آن را تخلیه کنیم. این کار توسط جراح و باسرنگ انجام می شود. تجربه ما و کاندیدهای لیوماتیک نشان می دهد که جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، رابطه مستقیمی با حجم چربی برداشته شده دارد، به عبارت دیگر، هرچه چربی بیشتری برداشته شود، احتمال ابتلا به سروما بیشتر می شود.
آنچه می خوانید
لیپوماتیک روشی جدید در جراحی های لاغری است، دستگاه دارای پمپ باد و ساکشن می باشد. کانولا یکی از قطعات دستگاه است که از فولاد ضد زنگ ساخته شده است. پزشک محل مخصوص بافت چربی را 2 تا 5 میلی متر برش داده و کانولا را به لایه های چربی زیر پوست تزریق می کند. دستگاه با ایجاد چرخش های دایره ای وارونه باعث کاهش بافت های چربی می شود. پمپ های کوچک روی کانولا چربی های کوچک را از بدن خارج می کند.
لیپوماتیک بدن دارای 3 مرحله اصلی است:
برای به دست آوردن یک نتیجه عالی از عمل جراحی پلاستیک خود، چند چک باکس وجود دارد که باید قبل از عمل خود آن ها را علامت بزنید. شما به یک جراح آگاه و با تجربه، انتظارات واقع بینانه و سلامت کلی نیاز دارید. اما یک عنصر بسیار مهم دیگر وجود دارد – شما!
کارهایی که قبل از انجام عمل لیپوماتیک انجام می دهید، می توانند تأثیر زیادی بر نتایج جراحی شما داشته باشند. بنابراین، چه کاری باید قبل از لیپوماتیک انجام دهید؟
اگر می خواهید عضلات شکمی شش تکه ای داشته باشید، باید روی آن گروه عضلانی کار کنید. لیپوماتیک کار سنگینی را برای از بین بردن چربی های سرسخت که آن ماهیچه ها را می پوشاند انجام می دهد.
برای بهترین نتایج، از چند ماه قبل از عمل، تمرکز خود را بر روی عضله سازی متمرکز کنید. این کار علاوه بر اینکه به شما کمک می کند زودتر ظاهر مورد نظر خود را پس از جراحی به دست آورید، همچنین می تواند قدرت شما را بهبود بخشد و موقعیت شما را برای بهبودی سریع تر بهبود بخشد.
خوردن غذاهای سالم همیشه توصیه می شود، اما زمانی که برای لیپوماتیک آماده می شوید، اهمیت بیشتری دارد. دو هدف باید از رژیم غذایی قبل از لیپوماتیک داشته باشید: تقویت سلامت برای بهبود بهتر و افزایش خاصیت ارتجاعی پوست. خوشبختانه همپوشانی زیادی بین این دو وجود دارد. برای پیروی از این نکته به منظور آماده شدن پیش از لیپوماتیک، غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان و آب را هدف قرار دهید، مانند:
استفاده از نیکوتین می تواند نتایج لیپوماتیک را بر هم بزند. نیکوتین با محدود کردن رگ های خونی، جریان خون را در سراسر بدن کاهش می دهد. جراحی پلاستیک کار بسیار ظریفی انجام می دهد و رگ های خونی شما نقش اصلی را در نتایج عمل بازی می کنند. اگر آن ها محدود شوند، نتایج به خطر می افتد.
جریان خون عالی همچنین می تواند بر روند بهبودی شما تأثیر زیادی بگذارد، از سرعت بهبودی گرفته تا کاهش میزان خطر ایجاد لخته خون. برای اطمینان از جراحی ایمن و بهبودی، به محض برنامه ریزی برای انجام عمل لیپوماتیک، سیگار را ترک کنید.
وزن خاصی که باید قبل از انجام لیپوماتیک به دست آورید وجود ندارد. با این حال، یک نکته کلیدی برای آماده شدن قبل از لیپوماتیک این است که چندین ماه قبل از جراحی به وزن مورد نظر خود برسید یا حداقل به آن نزدیک شوید.
به یاد داشته باشید که رسیدن به وزن هدف با رسیدن به اندام ایده آل متفاوت است. بسیاری از افراد حتی پس از رسیدن به محدوده وزن مورد نظر خود، هنوز در نواحی خاص چربی اضافی دارند. این روشی است که لیپوماتیک می تواند با آن به فرد کمک کند و بهترین نتیجه را رقم بزند.
در نهایت، کاری که می توان قبل از لیپوماتیک انجام داد این است که خانه خود را برای دوره نقاهت آماده کنید. برخی از مواردی که هنگام آماده سازی خانه باید در نظر بگیرید عبارتند از:
حتماً از جراح پلاستیک خود بپرسید که آیا اقدامات دیگری وجود دارد که به شما کمک می کند دوره نقاهت را بهتر بگذرانید.
زیبایی را به خود هدیه دهید!
اگر می‌خواهید که زیبایی را به خود هدیه دهید، این کار را به دکتر کامبیز ایزدپناه بسپارید. دکتر ایزدپناه دوره‌های مرتبط با عمل‌های ترمیمی و زیبایی را گذرانده است و از ابتدای تصمیم شما، تا پایان جراحی و گرفتن نتیجه در کنار شما خواهد ماند.
زمان نقاهت بعد از جراحی زمان زیادی طول نمی کشد و احتما در حد 1 هفته است. مواردی که در اینجا آورده شده اند می توانند به شما کمک کنند تا نتیجه بهتری بگیرید:
جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، نتیجه ترومای جراحی است که باعث آسیب یا تخریب عروق لنفاوی داخل بافت چربی مورد نظر می شود. رگ های لنفاوی ساختار های لوله ای کوچک و دیواره ای نازک هستند که در سرتاسر بدن قرار گرفته اند و عملکرد ویژه تخلیه بافت های مایعاتی را بر عهده دارند که از رگ های خونی مویرگی به بیرون نشت می‌کنند. کانول های بیش از حد بزرگ لیپوماتیک نه تنها فضاهای خالی بزرگی را در بافت های چربی مورد نظر ایجاد می کنند، بلکه عروق لنفاوی را نیز از بین می برند.
هر دوی این شرایط باعث جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک می شود. جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، یک مشکل شایع پس از لیپوماتیک است که بروز آن کاملا طبیعی است. کانول های لیپوماتیک، مقدار قابل توجهی آسیب ایجاد می کنند که به عروق خونی و همچنین عروق لنفاوی ظریف آسیب می رساند.
ما در مورد ماساژ لنفاوی توصیه هایی را به شما می کنیم و نحوه انجام آن را به شما نشان می دهیم، همچنین سوراخ های لیپوماتیک را بخیه نمی کنیم و آن ها را برای تخلیه باز نگه می داریم و در نهایت لباس فشرده می تواند به شما در جلویگری از جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک کمک کند.
باید توجه داشته باشید که بعد از لیپوماتیک هر روز بهتر می شوید، اما حدود 2 هفته بعد از عمل اگر متوجه تورم جدیدی در ناحیه ای که لیپوماتیک شده است، یعنی سروماهای احتمالی بیشتر شدید، با ما تماس بگیرید تا آن را تخلیه کنیم.
لباس های فشرده می توانند به پیشگیری از سروما کمک کنند. لباس های فشرده هم تعداد و هم اندازه سروماها را کاهش می دهند.
کانول با قطر کمتر از 3 میلی متر، احتمالاً جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک را کاهش می دهد، اما بعید است که برای حذف مقدار قابل توجهی چربی مفید باشد. در کاندیدهایی که با چربی قابل توجهی به ما مراجعه می کنند، از کانول3 میلی متر استفاده می کنیم و استفاده از کانول کوچک تر از آن برایمان مشکل است.
قسمت عمل شده بدن بعد از لیپوماتیک، محکم بسته می شود تا از ادم، کبودی و ناراحتی جلوگیری شود. این قسمت ها را می توان با استفاده از نوارهای الاستیک و چسب پوشاند. برای 1 تا 2 هفته، ممکن است مجبور شوید از لباس های خاصی برای سفت کردن ناحیه عمل شده استفاده کنید. به مدت 1 تا 2 روز، منطقه عمل شده تغییر رنگ می دهد و پف کرده به نظر می رسد. برای چند روز دیگر، ممکن است مایعات از محل بخیه شده نشت کند.
برای چند روز، ممکن است مایع از سوراخ ها نشت کند. مایع در ابتدا قرمز خواهد بود، اما در طی چند روز کم کم از بین می رود. برای حداقل 10 تا 14 روز، محل تغییر رنگ و متورم می شود. به محض اینکه بهتر شدید، می توانید به روال عادی زندگی خود بازگردید.
پس از لیپوماتیک، لباس های فشرده به کاهش ادم، یعنی مایع، افزایش متابولیسم و کاهش احتمال چین خوردگی پوست کمک می کند. شما می توانید این ها را به صورت آنلاین یا از برخی داروخانه ها خریداری کنید، اما جراح شما به احتمال زیاد در روز عمل آن را به شما می دهد تا با خود به خانه بیاورد.
پس از جراحی و برای 3 تا 4 هفته آینده، باید از لباس فشرده سازی روی ناحیه جراحی استفاده کنید. در ابتدا احساس عجیبی خواهد داشت، اما پس از یک دوره، شما به آن عادت خواهید کرد.
استراحت برای التیام طبیعی بدن شما ضروری است، پس کمی استراحت کنید! حداقل 8 ساعت در شب بخوابید و اگر در طول روز خواب آلود هستید، چرت کوتاه بزنید. برای بهبود گردش خون و حفظ عملکرد گوارش خود، با تأیید جراح خود، کمی در طول روز حرکت کنید و راه بروید.
نکته دیگر این است که در نتیجه التهاب ناشی از الکل، ادم شما بدتر می شود و روند بهبودی شما طولانی می شود. در نتیجه برای مدتی از نوشیدن الکل خودداری کنید.
عفونت ها و تجمع مایعات لنفاوی شایع ترین علل تورم، یعنی تجمع مایع، پس از عمل لیپوماتیک هستند.
چندین کار وجود دارد که می توانید برای خلاص شدن از شر تجمع مایعات پس از لیپوماتیک انجام دهید. اول از همه، لباس های فشرده که با اعمال کشش به محل جراحی عمل می کنند، سیستم بدنی شما را وادار به جذب مایعات لنفاوی می کنند و از تجمع آن ها در زیر پوست و ایجاد ادم جلوگیری می کنند. بنابراین، حتما از آن ها طبق توصیه استفاده کنید. علاوه بر این، همیشه مهم است که تنقلات نمکی را به حداقل برسانید. پس از لیپوماتیک، نمک بدن را به نگه داشتن آب تشویق می کند که منجر به افزایش ادم و تورم می شود. در چند هفته آینده بعد از درمان شما، بیشتر تورم فروکش می کند و فرم باریک تر و تراشیده تر را به شما نشان می دهد.
لیپوماتیک باعث می شود بدن یا ناحیه تحت درمان با تجمع مایعات، کبود و متورم شود. همانطور که می دانید، ما چربی را با لیپوماتیک حذف می کنیم که اغلب به طور موقت با آب جایگزین می شود. این مایع به طور موقت وزن و حجم اضافی به بدن شما اضافه می کند، که ممکن است باعث شود شما احساس ناراحتی کنید و بخواهید بدانید که چه زمانی این تورم و مایعات را از دست خواهید داد. پزشکان پیشنهاد می کنند که پس از حداقل 10 تا 14 روز پس از عمل، میزان مایعات شروع به کاهش می کند. برای مشاهده نتایج نهایی لیپوماتیک، باید منتظر بمانید تا تورم از بین برود.
آیا نگران خلاص شدن از شر مایعات بعد از عمل لیپوماتیک هستید؟ افراد می توانند با پوشیدن لباس های فشرده کننده از احتباس مایعات خلاص شوند. کاندیدها این لباس ها را روی ناحیه تحت درمان بدن می پوشند. این لباس های تنگ به کاهش چشمگیر ادم کمک می کند. متقاضیان همچنین باید دستورالعمل های جراح خود را به دقت دنبال کنند. تغذیه سالم، نوشیدن آب کافی و پرهیز از مصرف غذاهای شور به کاهش تجمع مایعات کمک می کند. حفظ گردش خون خوب از طریق ورزش ملایم نیز به شما کمک می کند.
جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، کاملا طبیعی است. در روزهای بلافاصله پس از عمل، ممکن است متوجه ترشح مایع از محل جراحی شوید. این عارض به این دلیل رخ می دهد که جراح ناحیه ای را که تحت درمان قرار می دهد را با یک محلول پر می کند. این مایع محل را برای حذف سلول های چربی آماده می کند و حاوی لیدوکائین، اپی نفرین و محلول الکترولیت است.
اگرچه جراح هنگام مکش چربی، مقدار زیادی از مایع را خارج می کند، جراحان نمی توانند تمام مایع را خارج کنند. سپس این مایع اضافی پس از عمل از برش ها نشت می کند. این مایع ممکن است به رنگ شفاف، زرد یا قرمز باشد. اگرچه دیدن آن می تواند هشدار دهنده باشد، اما خطرناک نیست و در واقع بسیار معمولی است. شما پدهای جاذب برای جذب مایع خواهید داشت. باید ظرف 48 ساعت نشت آن متوقف شود. پس از این مرحله، می توانید دوش بگیرید.
احتمالاً به دلیل تجمع مایعات زیر پوست، تورم را نیز تجربه خواهید کرد. این بدان معنا نیست که مشکلی وجود دارد. طبیعی و ضروری است که این تورم بعد از یک عمل جراحی مانند لیپوماتیک ایجاد شود. مایعات لنفاوی پس از جراحی لیپوماتیک تجمع می یابند و باعث تورم می شوند. التهاب به طور طبیعی به عنوان بخشی از روند بهبودی بدن رخ می دهد. این تورم در نهایت بعد از یک یا دو هفته فروکش خواهد کرد.
محلول متورم کننده ظرف چند روز پس از عمل از بدن خارج می شود. مایعات لنفاوی برای مدت بیشتری در بدن باقی خواهند ماند. بنابراین متوجه تورم در ناحیه تحت درمان خواهید شد که می تواند مدتی ادامه داشته باشد. ممکن است متوجه شوید که مایع و بنابراین تورم در عرض چند هفته پس از عمل فروکش می کند. اگرچه ممکن است تمام تورم برای چند ماه کاهش نیابد. برخی از افراد تا شش ماه یا یک سال منتظر می مانند تا نتیجه کامل جراحی خود را ببینند.
مهم ترین کاری که می توانید برای کاهش تجمع مایع بعد از لیپوماتیک انجام دهید، پوشیدن لباس فشرده سازی است. جراح شما یک لباس فشرده کننده مناسب برای ناحیه تحت درمان تجویز می کند. برای دستیابی به بهترین نتیجه، باید آن را دقیقاً طبق دستورالعمل بپوشید. در ابتدا باید 24 ساعت شبانه روز لباس فشرده سازی تجویز شده خود را بپوشید. فقط باید آن را برای دوش گرفتن بردارید. جراح شما به شما دستور می دهد که چه زمانی می توانید شروع به کاهش مدت زمان پوشیدن لباس خود کنید. باید انتظار داشته باشید که آن را برای چند هفته بپوشید.
یک جراح ماهر و با تجربه همیشه توصیه های خوبی در مورد چگونگی کاهش تجمع مایعات به شما می دهد. آن ها می توانند توصیه های تخصصی خود را در مورد عارضه های طبیعی به شما ارائه دهند و نگرانی های شما را کاهش دهند. همچنین می توانید مطمئن باشید که جراح متخصص لیپوماتیک، شما را به طور کامل برای عمل شما آماده می کند و یک رژیم مراقبت پس از آن عالی به شما ارائه می دهد.
دکتر کامبیز ایزد پناه، متخصص در زمینه لیپوماتیک است. او همیشه اطمینان می دهد که کاندیدهایش به خوبی می دانند که پس از عمل لیپوماتیک چه انتظاراتی از لحاظ احتباس مایعات دارند. او به شما نکات کلی آماده شدن قبل از عمل و بعد از عمل را ارائه می دهد. اکنون با تیم ما تماس بگیرید تا در خصوص جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک بیشتر بدانید و هر گونه سوالی که ممکن است داشته باشید را بپرسید.
یکی از عوارض احتمالی پس از لیپوماتیک، سروما است. اگرچه اکثر آن ها کوچک هستند و هیچ خطر جدی برای فرد ندارند، برخی از آن ها ممکن است در صورت عدم انجام اقدامات درمانی به یک مشکل جدی تبدیل شوند. سروما جمع آوری مایع زیر پوست است.
به جدول زیر در این خصوص توجه کنید:
علائم جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک | شایع ترین علائم جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک، تورم و التهاب در بدن است. برخی از کاندیدها می توانند جمع آوری مایعات را احساس یا مشاهده کنند. ممکن است احساس فشار در پوست وجود داشته باشد یا به نظر برسد که پوست به طور غیر طبیعی برجسته شده است. جمع آوری مایعات به خودی خود می تواند قابل توجه باشد. خود مایع شفاف و بی رنگ خواهد بود، اگرچه ممکن است در برخی نقاط رنگ مایل به قرمز داشته باشد. |
علل جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک | در طی روشی مانند لیپوماتیک، تکه های بزرگی از چربی ها از بدن خارج می شود. این امر، یک فضای بزرگ در بدن باقی می‌گذارد که تا زمان بهبودی در برابر تجمع مایعات آسیب پذیر است. مایع به منظور جلوگیری از عفونت به این ناحیه فرستاده می شود. این مایع از سلول های لنفاوی آسیب دیده و رگ های خونی در اطراف محل های برش و عمل نشت می‌کند که به فضای خالی که پس از جراحی باقی می ماند تخلیه می شود. |
جلوگیری از جمع شدن مایع بعد از لیپوماتیک | پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، اگرچه در برخی موارد، پیشگیری از سروما غیرممکن است. فرد باید دقیقاً دستورالعمل های پزشک را دنبال کند و اگر این نواحی نشانه هایی از سروما را نشان می دهند و به نظر نمی رسد تخلیه شوند، باید فوراً به جراح اطلاع دهد. تغذیه و استراحت مناسب و همچنین بالاتر از بدن نگه داشتن ناحیه جراحی نه تنها باعث بهبودی بهتر می شود، بلکه باعث تخلیه مناسب مایع نیز می شود. استفاده از لباس فشرده و درن ها نیز می تواند خطر ابتلا به سروما را پس از جراحی پلاستیک به حداقل برساند. |
از بین بردن مایع بعد از لیپوماتیک | اکثر سروماها خود به خود از بین می روند. اکثر سروماها کوچک هستند و جراحان به جای تلاش برای انجام هر گونه تخلیه، به آن ها اجازه می دهند خودشان تخلیه شوند. با این حال، برخی از سروماهای بزرگ تر و سروماهایی که به نظر نمی رسد خود به خود از بین بروند، ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشند. در این حالت، جراح می‌تواند مایع را با سرنگ بیرون بیاورد. |
وجود سروما را می توان با وجود علائم و نشانه های زیر شناسایی کرد:
هنگامی که سروما با خون مخلوط می شود، ممکن است رنگ قرمز یا قهوه ای در زیر پوست وجود داشته باشد. این امر بلافاصله پس از جراحی شایع تر است و با ادامه روند بهبودی بهتر می شود.
سروما معمولاً در 2 هفته اول جراحی در نتیجه تجمع مایع در فضای مرده بین لایه های پوست ظاهر می شود. اگر علائمی را دیدید یا احساس کردید که ممکن است نشان دهنده وجود سروما باشد، برای ارزیابی اینکه آیا به درمان نیاز است یا خیر، با جراح تماس بگیرید.
ممکن است پس از یک عمل جراحی، سروما ایجاد شود. در برخی موارد، ممکن است پس از یک جراحی بسیار جزئی، سروما ایجاد شود. با این حال، اکثر سروماها پس از یک روش نسبتاً گسترده یا فرآیندی که در آن تعداد زیادی بافت برداشته یا مختل می شود ظاهر می شوند.
تیم جراحی شما لوله های درن را در داخل و اطراف برش قرار می دهد تا از ایجاد سروما جلوگیری کند. لوله های درن ممکن است چند ساعت یا چند روز پس از جراحی در بدن شما باقی بمانند تا از تجمع مایعات جلوگیری شود.
در بسیاری از موارد استفاده از لوله های درن برای جلوگیری از سروما کافی خواهد بود. با این حال، همیشه اینطور نیست و یک یا دو هفته پس از عمل ممکن است علائم تجمع مایع در نزدیکی محل برش را مشاهده کنید.
رایج ترین انواع جراحی که منجر به سروما می شود عبارتند از:
کانتور کردن بدن، مانند لیپوماتیک یا لیفت بازو، سینه، ران یا باسن
بزرگ کردن سینه یا ماستکتومی
ابدومینوپلاستی یا جراحی شکم
عوامل متعددی خطر ابتلا به سروما را پس از عمل جراحی افزایش می دهد. این عوامل خطر عبارتند از:
جراحی گسترده
روشی که مقادیر زیادی از بافت را مختل می کند
سابقه سروما پس از اعمال جراحی
در بسیاری از موارد، سروما ظاهر یک توده متورم مانند یک کیست بزرگ را دارد. همچنین ممکن است هنگام لمس حساس یا دردناک باشد. هنگامی که سروما وجود دارد، ترشح شفاف از برش جراحی شایع است. اگر ترشحات خونی شوند، رنگشان تغییر کند یا بو بدهند، ممکن است دچار عفونت شوید. در موارد نادر، سروما ممکن است کلسیفیه شود. این امر یک گره سخت در محل سروما باقی می گذارد.
سروما ممکن است هر از چند گاهی به صورت خارجی روی سطح پوست شما تخلیه شود. این مایع باید شفاف یا کمی خونی باشد. اگر علائم عفونت را تجربه کنید، ممکن است سروما به آبسه تبدیل شده باشد.
برای آبسه به درمان دارویی نیاز خواهید داشت. بعید است که به خودی خود ناپدید شود و ممکن است بزرگ شود و بسیار ناراحت کننده شود. عفونت همچنین ممکن است شما را بسیار ضعیف کند، به خصوص اگر عفونت به جریان خون سرایت کند. این امر شما را در معرض خطر ابتلا به یک بیماری شدید یا سپسیس قرار می دهد.
علائم عفونت جدی عبارتند از:
مشکلات جدی یا طولانی مدت مربوط به سروما بسیار نادر است. با این حال، اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، به اورژانس مراجعه کنید:
تخلیه مایع سفید یا بسیار خونی از محل برش ها
تبی که بالا باشد و قطع نشود.
افزایش قرمزی اطراف سروما
افزایش سریع تورم
افزایش درد
ضربان قلب سریع
گرم شدن پوست روی سروما یا اطراف آن
همچنین اگر تورم باعث باز شدن برش جراحی شود یا اگر متوجه تخلیه چرک از محل برش شدید، باید به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید.
سروماهای کوچک و جزئی همیشه به درمان پزشکی نیاز ندارند. به این دلیل که بدن ممکن است به طور طبیعی مایع را در چند هفته یا چند ماه دوباره جذب کند.
دارو باعث نمی شود مایع سریع تر از بین برود، اما ممکن است بتوانید از داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل) استفاده کنید تا هر گونه درد یا ناراحتی را کاهش دهید و به کاهش التهاب ناشی از سروما کمک کنید. با پزشک خود در مورد گزینه های موجود در این مورد صحبت کنید.
سروماهای بزرگ تر ممکن است نیاز به درمان توسط پزشک داشته باشند. اگر سروما بزرگ یا دردناک است، پزشک ممکن است تخلیه آن را توصیه کند. برای انجام این کار، پزشک یک سوزن را وارد سروما کرده و مایع را با یک سرنگ خارج می کند.
ممکن است سروماها برگردند و پزشک شما ممکن است نیاز به تخلیه چندین بار سروما داشته باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است حذف کامل سروما را پیشنهاد کند. این کار با یک روش جراحی بسیار جزئی انجام می شود.
سیستم های تخلیه مایعی در برخی از جراحی ها برای جلوگیری از ایجاد سروما استفاده می شود. با این حال، قبل از انجام عمل، باید با پزشک خود در مورد احتمال ابتلا به سروما و اقداماتی که آن ها می توانند برای جلوگیری از آن انجام دهند، صحبت کنید.
همچنین از پزشک خود در مورد لباس های فشرده سوال کنید. این لباس های پزشکی برای کمک به بهبود سریع تر پوست و بافت طراحی شده اند. همچنین ممکن است تورم و کبودی پس از جراحی را کاهش دهند. این لباس ها به کاهش خطر ابتلا به سروما کمک می کنند.
این اقدامات کوچک ممکن است به جلوگیری از تشکیل سروما در صورت انجام عمل جراحی کمک کند. اگر سروما ایجاد شد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا هر دو بتوانید در مورد بهترین مراحل درمان تصمیم بگیرید. اگرچه سروماها آزاردهنده هستند، اما به ندرت جدی هستند، بنابراین مطمئن باشید که در نهایت بهبود خواهید یافت.
سروما معمولاً به راحتی در طول معاینه فیزیکی قابل شناسایی است، به طور کلی در محل برش جراحی به صورت یک توده نرم و متورم ظاهر می شود که مایع شفاف را تخلیه می کند. هنگامی که معاینه فیزیکی نمی تواند تشخیص را تایید کند، سونوگرافی می تواند تجسم بهتری از سروما ارائه دهد. اگر سروما بزرگ باشد، ناحیه اطراف آن ممکن است ملتهب و دردناک شود. اگر سروما عفونی شود، ممکن است قرمز به نظر برسد و در لمس بسیار حساس و گرم باشد. سروماهای آلوده اغلب منجر به تشکیل آبسه یا تجمع چرک می شوند.
درمان سروما تا حد زیادی به شدت جمع شدن مایع بستگی دارد. اغلب، بدن به طور طبیعی یک سروما را بازجذب می کند و بدون درمان مشکل را حل می کند. حتی زمانی که سروماهای کوچک به طور کامل بازجذب نمی شوند، معمولاً هیچ تأثیر قابل توجهی بر سلامت فرد ندارند و ممکن است نیازی به درمان نیز نداشته باشند. از سوی دیگر، موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی بیشتری داشته باشد.
اگر نشانه ای از عفونت (مانند قرمزی، چرک) ظاهر شود، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است با استفاده از یک سوزن و یک سرنگ، سروما را تخلیه کند، این روش به عنوان آسپیراسیون شناخته می‌شود. آسپیراسیون می تواند درد را نیز کاهش دهد. این روش ممکن است بیش از یک بار انجام شود اگر اولین آسپیراسیون سروما را به طور کامل تخلیه نکند. علاوه بر این، باندهای فشاری را می توان در ناحیه عمل شده به منظور به حداقل رساندن نشت لنفاوی و جلوگیری از تجمع مجدد مایع اعمال کرد. در موارد نادر، اگر سروما علیرغم تلاش برای درمان های غیر جراحی باقی بماند، ممکن است مداخله جراحی ضروری باشد.
سروماهای کوچک اغلب از نظر اندازه کاهش می یابند و خود به خود از بین می روند. با این حال، اگر سروماها بزرگ تر شوند یا عفونی به نظر برسند، ممکن است نیاز به درمان توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی داشته باشند. سروماهای بزرگ تر معمولاً نیاز به درمان توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی دارند.
اکثر سروماها به طور طبیعی بهبود می یابند. آن ها معمولاً در عرض 1 ماه دوباره جذب بدن می شوند، اگرچه ممکن است تا 1 سال طول بکشد.
در موارد شدیدتر، جذب مجدد آن ها تا 1 سال طول می کشد یا می توانند تا زمانی که با جراحی خارج شوند باقی بمانند. پس از بهبود سروما ممکن است ناحیه تحت عمل کمی سفت شود.
برای کمک به بهبود سریع تر آن، می توان حرارت را روی ناحیه اعمال کرد. یک پد حرارتی یا کمپرس گرم را می توان برای حدود 15 دقیقه هر چند ساعت یکبار اعمال کرد. این کار به تخلیه مایع کمک می کند و در عین حال راحتی بیشتری را برای ناحیهتحت درمان ایجاد می کند.
افراد باید دقت کنند که گرما خیلی داغ نباشد و کمپرس برای مدت طولانی روی محل باقی نماند. گرمای بیش از حد می تواند منجر به تجمع مایع اضافی در سروما شود.
بالا نگه داشتن قسمت لیپوماتیک شده ممکن است بسته به منطقه آسیب دیده به افزایش خروج مایع اضافی از بدن کمک کند.
همه سروماها نیاز به درمان ندارند. برای سروماهای کوچک، بدن به طور طبیعی مایع را در طول زمان بازجذب می کند.
معمولاً برای کاهش مایع موجود در حفره سروما و جلوگیری از جمع‌آوری مایع جدید، سروم های بزرگ تر باید درمان شوند. توجه داشته باشید که سروما فقط باید توسط پزشکان مجرب درمان شود و بیمار نباید اقدام به آن کند.
در برخی موارد که حفره سروما سطحی به نظر نمی رسد، ممکن است سونوگرافی یا سی تی اسکن به منظور تعیین عمق و حجم مایع انجام شود.
برای سروماهای سرسختی که پس از تلاش‌های متعدد آسپیراسیون و قرار دادن ساکشن درن، عود می‌کنند، ممکن است مواد خاصی مانند آنتی‌بیوتیک ها (tetracycline و doxycycline) به حفره سروما تزریق شوند. تزریق این مواد باعث تحریک پوشش حفره سروما شده و در نتیجه باعث التهاب می شود. این التهاب باعث تشکیل بافت اسکار می شود که می تواند به از بین بردن حفره سروما کمک کند.
پزشک مایع سروما را با قرار دادن یک سوزن زیرپوستی در حفره سروما و آسپیراسیون مایع با یک سرنگ خارج می کند. این اولین گزینه درمانی برای تخلیه سروما است و ممکن است نیاز به آسپیراسیون های متعدد در طی چند روز تا چند هفته داشته باشد زیرا ممکن است سروما عود کند.
سروماهای مزمن که در طول هفته ها و ماه ها باقی می مانند و علیرغم تخلیه منظم و سایر درمان ها برطرف نمی شوند، ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. این جراحی شامل برداشتن هر گونه بافت اسکار موجود، بخیه زدن بافت ها به هم برای از بین بردن حفره است.
برای سروماهایی که به دنبال تلاش های متعدد آسپیراسیون به عود ادامه می‌دهند، می توان یک درن از طریق پوست به داخل حفره سروما قرار داد.
سروما ممکن است چند هفته طول بکشد تا خود به خود جذب شود. اجازه دادن به سروما برای بهبودی خود به خود تا زمانی که هیچ عارضه ای ایجاد نشود بهترین راه برای بهبودی طبیعی است. اگر سروما بهبود نیافت یا علائم بدتر شد، فرد باید با پزشک تماس بگیرد.
پزشک ممکن است نیاز به تخلیه سروما داشته باشد اگر:
سروماها می توانند احتمال عفونت در محل جراحی را افزایش دهند، بنابراین مهم است که آن ها را به دقت تحت نظر داشته باشید. بسته به شدت، سروما ممکن است بیش از یک بار تخلیه شود.
گاهی اوقات از فرآیندی به نام آسپیراسیون برای تخلیه سروما استفاده می شود. همچنین یک راه خوب برای نظارت بر حجم نشت مایع است. اگر سروماها به یک مشکل عودکننده تبدیل می‌شوند و باید اغلب تخلیه شوند، یکی از گزینه ها نصب لوله درن برای تمیز نگه داشتن ناحیه است. نصب درن باید در یک محیط تمیز توسط متخصص پزشکی انجام شود. درن طولانی مدت می تواند خطر عفونت را افزایش داده و روند بهبودی را بیشتر به تاخیر بیاندازد.
به طور کلی، سروماها تهدید کننده زندگی یا خطرناک در نظر گرفته نمی شوند. با این حال، اگر به درستی درمان نشود، می تواند منجر به چندین عارضه دیگر شود.
اندازه سروما به طور معمول تعیین می کند که چقدر مشکل جدی است. سروماهای بزرگتر به احتمال زیاد باعث ایجاد عفونت ثانویه در محل می شوند.
عفونت ناشی از سروما پس از عمل، عفونت سروما محل جراحی (SSI) نامیده می شود. اگر چاق هستید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا شرایط دیگری دارید که ممکن است توانایی بدن شما برای مدیریت صحیح عفونت را به تاخیر بیاندازد یا از آن جلوگیری کند، عامل خطر شما بیشتر است.
اگر سابقه سروما به دنبال روش های جراحی داشته اید، مطمئن شوید که پزشکتان می داند تا بتواند اقدامات احتیاطی بیشتری را در طول بهبودی انجام دهد.
دکتر کامبیز ایزدپناه
فوق تخصص جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبایی | دارای بورد تخصصی
۱۳۹۳-۱۳۹۶: فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی بیمارستان ۱۵ خرداد (بیمارستان مادر جراحی پلاستیک ایران)
۱۳۸۵-۱۳۸۹: جراحی عمومی،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی تهرانبیمارستان سینا
۱۳۷۲-۱۳۷۹: پزشکی عمومی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی زاهدان
پیکر تراشی زانو برای افرادی است که چربی اضافی در قسمت داخلی زانو دارند. رسوبات چربی که باید برداشته شوند نیز می توانند در بالا یا زیر زانو باشند. هدف از این روش بهبود خطوط زانو، اصلاح آن ها و بهبود شکل آن ها است.
لیپوساکشن نباید برای اهداف کاهش وزن انجام شود. این یک تکنیک زیبایی شناختی برای اصلاح پاها و بازسازی شکل طبیعی زانو است. برای موفقیت، بیمار باید کیفیت پوست خوبی داشته باشد.
پیکر تراشی زانو یک روش عالی با خطرات کمی است. عوارض جانبی احتمالی شامل کبودی، تورم و ادم، بی حسی موقت ناحیه تحت درمان و نتایج نامتقارن است. برای جلوگیری از هرگونه خطر عوارض مربوط به لیپوساکشن زانو و اطمینان از اینکه نتیجه مطابق انتظارات شماست، یک جراح مجرب را انتخاب کنید و حتما به توصیه های بعد از عمل او عمل کنید.
به طور کلی، پیکر تراشی زانو با بیهوشی عمومی انجام می شود. قبل از عمل جراحی، مشاوره با متخصص بیهوشی ضروری است.
نتایج لیپوساکشن زانو همیشگی است. با این حال، برای مشاهده نتیجه نهایی، لازم است تا زمانی که تورم برطرف شود، صبور باشید.
پیکر تراشی زانو به صورت سرپایی انجام می شود. معمولا بین نیم ساعت تا 45 دقیقه انجام می شود و می توان آن را با بی حسی موضعی انجام داد.
بیماران معمولاً می توانند در عرض دو تا سه هفته پس از جراحی کاهش چربی زانو، فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. آن ها می توانند در عرض چهار تا شش هفته به تمرینات معمول خود بازگردند.
انباشته شدن چربی اضافی زانو ناشی از عوامل مختلفی از جمله افزایش وزن، افزایش سن، عدم فعالیت بدنی یا انجام تمرینات بیش از حد است. بافت چربی انباشته شده در اطراف زانو نیز می تواند به دلیل تغییرات هورمونی به خصوص در دوران بارداری و یائسگی باشد.
مناطق خاصی از بدن ما، مانند زانوها و ران ها، به دلیل وجود تعداد زیادی گیرنده انسولین در این نواحی، تقریباً مانند آهنربایی در جذب و حفظ چربی به نظر می رسند. برای برخی افراد، زانوهای چاق می تواند به این معنا باشد که دیگر هرگز مایو، شورت یا دامن بالای زانو نپوشند. خوشبختانه، طیف وسیعی از تکنیک‌های جراحی وجود دارد که می‌توانیم از آن‌ها برای به حداقل رساندن چربی اطراف این ناحیه پر مشکل از بدن استفاده کنیم.
وقتی صحبت از حذف چربی غیر تهاجمی می شود، محبوب ترین روش CoolSculpting است که به عنوان انجماد چربی نیز شناخته می شود. حذف چربی غیر تهاجمی را می توان تقریباً در هر ناحیه ای از بدن استفاده کرد. شکم، پهلوها (دستگیره های عشق)، ران ها، چانه، گردن، پشت، بازوها و زانوها همه قابل درمان هستند.
نظرات